![pict195.jpg [237x162]](pict195.jpg)
zdjecie zamku mirskiego ze strony http://www.the4feet.com |
http://darkwing.uoregon.edu/~rkimble/Mirweb/MirCastleHistory2.html
Prince Nicholas IIvanovitch Sviatopolk-Mirski
Born in Miitskow 5 July 1833 - died 15 July 1898 in Mir
He was a godson of Tsar Nicolas II, Général of Cavalerie Cosaque of Don (Ataman des cosaques du Don)
and was "aide de camp" of the Tsar, Membre du Conseil de l'Empire
He married Princess Véra Ilyitchnina GROUZINZKY in Tiflis, Georgia on 4 May 1860. They had one son Prince Ilya Nicolaiévitch SVIATOPOLK MIRSKY, who died at an early age.
His second marriage in St. Petersburg in 14 April 1868 was to Cléopâtre Mikhailovna KHANYKOV. They had seven children.
5.PRINCE Vassili Nicolaievitch SVIATOPOLK MIRSKY - born 2 May 1877 died 30 October 1879
6.PRINCE Pierre Nicolaievitch SVIATOPOLK MIRSKY born 3 July 1881 - died 27 January 1882
może być zaliczony do wodzów, którzy przyczynili się do upadku państwa Osmańskiego
dziedzic Bohopola w pow. bałtskim
dowódca dywizji piechoty 1874, general jazdy i wojskowy nakaźny ataman Kozaków dońskich 1894, czlonek Rady państwa
kupił Mir w 1895
Zamek w Mirze
Bialorus - kraina blekitnych jezior. Ma duzo pieknych miejscowosci. Jedna z nich jest Mir w obwodzie Grodzienskim, który slawi sie swym sredniowiecznym zamkiem.
Zamek polozony jest nieopodal miasteczka, na plaskim terenie, otoczonym z trzech stron forsa, z czwartej rozlewiskami rzeczki Miranki, doplywu Uszy, w koncu XIX w. zmienionymi w duzy staw.
Miejscowosc byla wzmiankowana w 1395 r. jako wlasnosc ksiazat litewskich, spustoszona najazdem Krzyzaków, sprowadzonych przez Swidrygielle przeciw Witoldowi. Zygmunt Kiejstutowicz ofiarowal Mir w 1434 r. Siemce Giedygoldowiczowi. Od jego córki dobra mirskie otrzymal Jerzy Ilinicz (zm. 1520 r.), starosta brzeski i kowienski, od 1518 r. marszalek nadworny litewski. On to zapewne wzniósl potezny zamek. Wnuk jego w 1568 r. przekazal Mir w testamencie Mikolajowi Krzysztofowi Radziwillowi "Sierotce" (1549-1616) i w rekach Radziwillów pozostawal do poczatku XIX w., w 1589 r. wlaczony zostal do ordynacji nieswieskiej. W ciagu XVI w. i w pierwszej polowie XVII w. prowadzone byly na zamku dalsze prace budowlane.
Zamek, wzniesiony z cegly z uzyciem nieobrobionego kamienia w dolnych partiach, zalozony zostal na planie czworoboku zblizonego do kwadratu (okolo 75 m), który tworzyly mury obronne z czterema poteznymi basztami na narozach i piata, najwyzsza na osi kurtyny zachodniej, pelniaca role wiezy bramnej. Wjazd poprzedzalo przedbramie, widoczne na litografii z polowy XIX w. Mury mialy do 3 m grubosci i 13 m wysokosci. Baszty kilkukondygnacyjne, dolem kwadratowe, góra przechodzace w osmiobok, nakryte byly dachami namiotowymi. Elewacje ich zdobily blendy zamkniete lukiem pólkolistym lub koszowym i prostokatne plyciny, pokryte jasnym tynkiem kontrastujacym z czerwienia ceglanych murów. Pólkoliscie sklepiony przejazd bramny prowadzil na wielki dziedziniec. Wzdluz dwóch jego boków, pólnocnego i wschodniego, stal budynek palacowy.
Zamek powstawal w kilku etapach. W pierwszej fazie, póznogotyckiej, na przelomie XV i XVI w., istnialy mury obronne zwienczone krenelazem i baszty oraz jednokondygnacyjny budynek w poludniowo-zachodnim narozniku dziedzinca, który niestety nie przetrwal do dzis. Zapewne okolo polowy XVI w. powstal budynek mieszkalny wzdluz murów pólnocnych i wschodnich, parterowy, podpiwniczony. Zostal on w koncu XVI lub w pierwszej polowie XVII w. nadbudowany do trzech kondygnacji i otrzymal wnetrza o charakterze palacowym, z reprezentacyjnymi salami na pierwszym pietrze. Wymagalo to przebudowy murów obronnych, do których palac przylegal. Zamurowano w nich strzelnice, przebito duze otwory okienne, a korone murów rozebrano i wzniesiono od nowa. W zespole zamkowym przewazaja cechy póznego gotyku, w dekoracji elewacji mozna znalezc analogie m.in. do architektury cerkiewnej tego regionu. W palacu wystepuja równiez pewne elementy póznorenesansowe. W pierwszej polowie XVII w. dookola zamku powstaly bastionowe fortyfikacje ziemne, byc moze na miejscu wczesniejszych obwarowan.
Zamek byl wielokrotnie niszczony m.in. w 1655 i 1705 r. przez wojska szwedzkie, w roku 1794 zdobyla go armia Suworowa, ponownie zostal zajety i spalony przez oddzialy rosyjskie w trakcie kampanii napoleonskiej 1812 r. i popadl w ruine. Po smierci Dominika Radziwilla w 1813 r. kilkakrotnie zmienial wlascicieli, az kupil go w 1895 r. Mikolaj Swiatopelk-Mirski. Jego syn Michal, wlasciciel zamku do 1939 r., podjal dzielo odbudowy na podstawie projektów, które opracowal w latach 1923-1924 architekt Teodor Bursze. Czesciowo wykonane zostaly prace w skrzydle wschodnim palacu i przy konserwacji baszt. Obecnie trwaja prace badawcze oraz roboty budowlane majace na celu rekonstrukcje calego palacu.
promedia.dmk.pl/internet/turystyka/mir.htm
inna strona: http://kresowe.zamki.pl/o.php/mir
Na brzegach pobliskiego stawu w parku zamkowym
stoi modernistyczna kaplica grobowa Światopełk-Mirskich
z początku XX wieku, której fasadę zdobi oryginalna
mozaika Chrystusa.
http://kamunikat.net.iig.pl/pdf/informator_bialorus.pdf
Mikolaj IVANOVICH 1833-1898. Adjutant general (1874). General kawalerii (1883). 1881-1898 ataman wojsk donskich. Zona: KHANYKOVA CAPITOLINA MIKHAYLOVNA 1845-1910. Children: MIKHAIL 1870-1938, gentleman in attendance, state councilor, charge d'affaires in Sofia, IVAN 1872-1910, guards captain, DMITRIY 1874-1950, Deputy of the State Duma 2 and 4 convocations from The bessararbskeye province, VLADIMIR 1875-1906, camera- cadet, The baltinskiy county (by Podolskiy province) leader of nobility, SIEMION 1885-1917.
Russian fortified commercial and manufacturing town on the Don; formerly in the government of Yekaterinoslaf; since 1888 included in the district of the Don Cossacks. Jews settled there about 1827, and their number grew with the city's increasing importance as a commercial center. A large synagogue and a bet ha-midrash were erected in 1842; the foundations of a new bet ha-midrash were laid in 1863; and the synagogue Po'ale ?ede? was founded in 1886. In the days of the liberal Alexander II. the Jews had several of their own representatives in the city council, and eleven Jews were included in the commission which Mayor Baikov appointed in 1863 to investigate the needs of the city and propose the necessary improvements. In 1866 the Jews numbered 2,342 in a total population of about 39,000. In the following twenty years the city's population increased to more than 100,000, and the Jews, who helped to develop its enormous export trade in grain, increased to nearly 14,000. These prosperous conditions, however, did not continue through the reign of Alexander III. An anti-Jewish riot broke out there May 10 (22), 1883, in which three Jews were injured and property valued at 70,000 rubles was destroyed. Nearly two years passed before twenty-seven of the rioters were brought to trial, and then all were acquitted (see "Ha-Meli?," 1885), No. 84).
When the towns of Rostof and Taganrog (the latter had about 200 Jewish families) were to be ceded to the district of the Don Cossacks, to which even Jews who were privileged to reside in all other parts of the Russian empire were not admitted, a commission which was appointed by the minister of war decided to expel the Jews from both towns. The Jewish inhabitants were panic-stricken, and it was rumored that a large number of them applied for baptism (see "Jüdisches Volksblatt," pp. 466, 483, St. Petersburg, 1886). But Jacob Poliakov of Taganrog, on the advice of the hetman Sviatopolk-Mirski of the Don Cossacks (uncle of a later minister of the interior), induced representative Christian residents to inform the government that the towns would suffer irreparable loss by the expulsion of the Jews. It was finally decided that those Jews who lived there might remain, but that no more might be permitted to settle in either town. The material condition of Rostof was not improved by the change, for, although the population continued to increase (it was 119,889 in 1897), its trade and the importance of its great annual fair diminished. A large part of the population of Rostof consists of Armenians, who live on friendly terms with the Jews and frequently enter into business partnerships with them.
(http://www.jewishencyclopedia.com/view.jsp?artid=437&letter=R)
Zbiory archiwalne: Sviatopolk-Mirski, Mariia A. and Nikola V. Papers, ca. 1729-1980.
(Columbia University Librairies)
Generated by GreatFamily 1.1 - FREEWARE