Hrehory Andriejewicz II., Mierski podkomorzy br. dziedzic Miery, Ukla

Łukasz Hrehorowicz, III. Gałąź strażnikowska, dziedzic Czuryłowszczyzna

Hrehory IV., strażnik księstwa Litewskiego, odważny, luboć Kalwin, Mirski z Potopu

l i n k s
Siblings:
Jarosław V., podkomorzy brasławski

Children:
Hieronim V., syn Hrehorego
Anna, Katarzyna, N., N., N., Zofia, Katarzyna (9 córek Hrehorego) V.
Barbara V.
Regina V.
Hrehory IV., strażnik księstwa Litewskiego, odważny, luboć Kalwin, Mirski z Potopu
  • Born: kon XVI
  • Married ok 1631 to Katarzyna Kapaszczewska
  • Died: 20 marca 1661, Słuck, pochowany z synem 10 stycznia 1662 w zborze słuckim w obecności Bogusława Radziwiłła
  • Occupation: pułkownik, pisarz polny lit. 1627, straznik w. lit. 1635, dostał Karple

    Jeden z najdzielniejszych swego czasu, za walki przeciw Moskwie i Kozakom od Wladyslawa IV dostal Kasple w wojewodztwie smolenskim 1652 -
    (U.H.)
    Stronnik Janusz Radziwiłła


    Hrehory, strażnik księstwa Litewskiego, pułkownik królewski, żołnierz odważny, luboć Kalwin, co mu przyznaje Konstytucya 1623. fol. 16. gdu mu pewną summę darowała na okupienie się z niewoli, w którą był wzięty; posłowal na sejm 1647. Constit. fol. 23; miał żonę Kapaszczewską, z której syn pod Szkłowem zginął od Moskwy, gdy ojcowską usarką chorągiew do batalii przywodził 1664.
    Wedlu Niesieckiego jest to brat Sebastyana
    (N.H. 1838, str. 421)

    Potop Sienkiewicza
    Rozdzial 20 tom1
    Wasci szpakami musieli za mlodu karmic! - zawolal Mirski.
    rozdzial 4 tom II
    A jacyz to pulkownicy sa z panem Wolodyjowskim?
    - Byl pan Mirski - mówil Butrym - ale go szlag po drodze trafil, a jest pan Oskierko, pan Kowalski, dwóch panów Skrzetuskich.
    (To właśnie ten Hrehory, ale mylnie ujęty według Polskiego Słownika Biograficznego str. 348)

    ok. 1600 służba wojskowa w wojnach inflanckich i moskiewskich, służył Januszowi Radziwiłłowi
    1620 pod Cecorą albo 1621 pod Chocimem dostał się do niewoli pogańskiej, skąd go wykupiono, część pieniędzy na to z poborów woj. brasławskiego.(1500zł)
    powrócił do Radziwiłłów
    1625 na czele 10 chorągwi usarskiej Krzysztofa Radziwiłła wpadł do zajętej przez Szwedów Mitawy i spalił część miasta
    1632 bił Rosjan aż pod Smoleńsk
    24 marca 1634 król Władysław IV wysłał go w głąb Rosji do wyszukania dogodnych stanowisk dla wojska. Spustoszył ziemie aż do górnej Wołgi
    10 marca 1635 dostal przywilej " na nowo utworzony urząd strażnika litewskiego"
    1635 legował 100zł na kalwiński szpital wileński
    1636 synod wileński powierzył mu rewizję dochodów zboru w Słucku.
    1640 Krzysztof

    U Żychlińskiego nie Karple tylko Kasple

    Względy ideologiczne bywały istotne nie tylko w przypadku recepcji ideologii reformacyjnej, ale także miały znaczenie dla trwania przy wybranym przez siebie, ojca lub dziada, wyznaniu. Często podkreślana w testamentach, także szlachty ruskiej, jego prawdziwość i czystość dowodzi szczerego przywiązania do konfesji reformowanej. Hrehory Mirski pisał w swym testamencie z 1661 r.: „Przede wszystkimi tedy rzeczami, to za największe dobrodziejstwo Boże pokładam, że mi dał znajomość samego siebie w prawdziwym nabożeństwie Ewangelickim [w którym – przyp. M. L.] od dzieciństwa jestem wychowywany (...) w tej prawdziwej wierze ewangelickiej żyłem. Tąż wiarą wsparty drogą wszelkiego ciała wesoło pójdę i oglądam oblicze Boże mówiąc z Apostołem Pawłem Św. „Wiem, komum wierzył” i pewienem iż on mocen jest tego, czego mi się powierzył strzedz aż do dnia onego”38. Zastrzeżenia i obwarowania zapisów dla dzieci pod warunkiem pozostania przy wyznaniu ojca świadczą także o przekonaniu testatora o słuszności swej wiary.
    ...Przedstawiciele szlachty, nie rekrutujący się z grupy kniaziów, również — w miarę swoich możliwości — wspierali materialnie Jednotę Litewską. Hrehory Mirski w 1625 r. znalazł się w gronie osób uczestniczących w kolekcie, w 1635 r. ofiarował 1 000 złotych na szpital wileński, a przed śmiercią 4 000 złotych polskich na zbór w Promieży.
    ...Szlacheckim członkom litewskiego Kościoła ewangelicko-reformowanego synody poruczały załatwianie spraw finansowych i prawnych: odzyskiwanie legatów, reprezentowanie wspólnoty w życiu publicznym, czy w coraz liczniejszych procesach o zwrot lub zniszczenie świątyń itp. W interesie swego wyznania (a także zapewne i hetmana Krzysztofa Radziwiłła!) w 1632 r. Krzysztof Chrapowicki zorganizował na przykład akcję „rewidowania” akt ziemskich i grodzkich w poszukiwaniu zapisów dotyczących swobód religijnych. W życiu wewnętrznym wspólnoty jej przedstawiciele uczestniczyli w komisjach nadzorujących działalność superintendentów, szkół i alumnatów, jak na przykład Hrehory Mirski w 1650 r.
    (Białoruskie Zeszyty Historyczne nr 19
    Szlachta ruska Wielkiego Księstwa Litewskiego a reformacja.
    Część II: przyczyny przyjmowania nowych wyznań, aktywność reformacyjna
    oraz motywy porzucania konfesji protestanckich
    Marzena Liedke
    (Białystok)
    http://kamunikat.net.iig.pl/www/czasopisy/bzh/19/19art_liedke.htm )

  • Generated by GreatFamily 1.1 - FREEWARE